στηλιδωτός

-ή, -ό, Ν

(για πλοίο) αυτός που έχει στηλίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στηλίδα + κατάλ. -ωτός (πρβλ. οδοντ-ωτός). Η λ., στον λόγιο τ. τού ουδ. στηλιδωτόν, μαρτυρείται από το 1858 στο Ονοματολόγιον Ναυτικόν].